NIEUWEGEIN – In de poëziehoek van Bibliotheek Nieuwegein is sinds kort een bijzonder kunstwerk te zien: het beeld ‘Vers’, gemaakt door Hannes van Dijk. Al 23 jaar maakt hij als autodidact abstracte beelden van steen, in de eerste plaats voor zichzelf. “Ik werk intuïtief.”

Van Dijk is geen onbekende binnen de muren van de bibliotheek. Als vrijwilliger helpt hij bij diverse activiteiten. Maar veel van zijn bibliotheekcollega’s weten niet dat hij in zijn vrije tijd beelden maakt. Geen houtsnijwerk of keramiek, maar robuuste, abstracte sculpturen van harde steensoorten zoals serpentijn.

“Ik was voor mijn pensioen HR-medewerker en zat altijd in mijn hoofd”, vertelt hij. “Mijn partner zei ooit tegen me: ‘Je moet iets met je handen gaan doen.’ Ik gaf me op voor een beeldhouwworkshop en ik was verkocht.” Zijn liefde voor het werken met steen was gewekt en liet hem niet meer los.

Kunst als verwerking
Het idee voor het beeld dat nu in de bibliotheek te zien is, ontstond in 2023 in een periode van rouw en verlies. “Er overleden toen meerdere mensen in mijn omgeving en ik moest dat ergens kwijt. Het maken van het beeld heeft me geholpen bij de verwerking.” De titel ‘Vers’ kwam later pas, toen het werk al in de bibliotheek stond. “Die streepjes op de achterkant lijken een beetje op versregels.”

Een intuïtief proces
Hannes koopt zijn stenen bij een speciaalzaak in Soest. Daarna begint een lang proces van kijken, voelen en draaien. “Soms zit ik een hele avond alleen maar te kijken. Ik dwing niets af. Je kunt een steen niet jouw wil opleggen”, leerde hij ooit tijdens een beeldhouwcursus. “Je verliest het altijd van de steen.”

Vervolgens begint het maakproces van beitelen, hakken, schuren. “Ik ben niet iemand die van een voorbeeld werkt, ik werk intuïtief, en gaandeweg ontstaat er iets onder mijn handen.” Hij is gemiddeld ruim een half jaar bezig met een beeld. Zijn signatuur: “Een deel van de steen laat ik altijd ruw, als eerbetoon aan het oorspronkelijke materiaal.”

Balans
Hoewel Hannes inmiddels zo’n 25 beelden heeft gemaakt, heeft hij er nooit een verkocht. “Dat is ook nooit het doel geweest. Ik maak beelden om bezig te zijn. Het is mijn manier om in balans te blijven.” Toch, als iemand geïnteresseerd is, valt erover te praten. “Maar dierbare beelden doe ik nooit weg.”

Een eigen expositie heeft hij nog niet gehad. Dat maakt het voor hem des te bijzonderder dat zijn werk via de bibliotheek nu onverwacht toch publiek krijgt.

Kunst in een hoekje
Het beeld staat er wat verloren bij op een bijzettafeltje tussen een aantal andere tafeltjes en objecten. Informatie over het werk en de kunstenaar ontbreekt. “Er komt binnenkort een QR-code met achtergrondinformatie bij”, zegt Hannes. Het roept de vraag op of het kunstwerk niet een betere plek verdient. “Waarom niet wat mooier uitgelicht, op een sokkel?” De kunstenaar blijft er bescheiden onder. “Ik vind het al bijzonder dat ik het hier kan laten zien.”

Creativiteit kent geen leeftijd
Dat Hannes zijn beeldend talent pas op latere leeftijd echt ontdekte, vindt hij soms jammer. “Op school maakte ik ooit een ijsbeer van klei. Die leek zó sprekend.” Het talent was er. “Soms denk ik: had ik hier niet eerder iets mee moeten doen?” Toch is hij blij dat zijn werk nu, in deze fase van zijn leven, alsnog gezien wordt. “Ik heb nooit de publiciteit gezocht. Maar ik vind het wel mooi dat het nu zo loopt.”

Alle emoties komen langs
Hoewel ‘Vers’ ontstond uit verdriet, put Hannes ook uit andere emoties. “Op mijn balkon staat bijvoorbeeld een groot beeld van een lachend gezicht. Ik maak niet per se alleen maar droevige beelden. Alle emoties komen langs.”

Hij plant zijn onderwerpen niet vooruit. “Maar wat ik nog wel eens zou willen maken is een duo-beeld, twee stenen in dialoog. Het liefst van verschillende steensoorten, voor het contrast.”

De tweede verdieping
Het beeld ‘Vers’ is te zien in de poëziehoek van de bibliotheek in Nieuwegein op de tweede verdieping. Het is onderdeel van het project: Van Nieuwegeinse Bodem. En wie weet, is er straks meer werk van deze bescheiden beeldhouwer te zien. Mensen die meer willen weten over het werk van Hannes, kunnen contact met hem opnemen per e-mail. “Ik vertel er graag meer over”, besluit hij.

Foto’s: Karin Doornbos