IJSSELSTEIN – Toon van Mil is zanger en oud-inwoner van IJsselstein. Hij schuift aan in de radiostudio van het programma Sunday Move. Toon schreef een nummer over zijn jeugd in IJsselstein: ‘De tijd keert nooit weerom’. Een lied vol herinneringen, warmte en een tikkeltje weemoed.
De sfeer is losjes, maar al snel blijkt dat het nummer meer is dan zomaar een vrolijk liedje over zijn geboorteplaats. “Herinneringen, daar draait het om”, zegt Toon. “Een auto kun je kopen. Een mooie herinnering niet.”
Camping de Voormolen
Toon is geboren in IJsselstein, maar woont inmiddels al zo’n 25 jaar in Amersfoort. Toch trekt de stad van zijn jeugd hem nog altijd. “We hebben sinds kort weer een seizoenplek op een camping in IJsselstein”, vertelt hij glimlachend. “Camping de Voormolen. En als ik daar ben, stap ik op de fiets en rijd ik door de stad. Dan komt alles terug.”
Een jeugd vol bijnamen
Toon kijkt met warmte terug op zijn jeugd in IJsselstein. “Iedereen kende elkaar. Je hielp elkaar. En iedereen had een bijnaam. De dorpsagent noemden we Wammes Waggel”, lacht hij. “Mijn eigen bijnaam was Kiek, net als m’n opa.” Ook noemt hij plekken die voor altijd met zijn jeugd verbonden zijn: de kerk, stamcafé De Stee, het jongerencentrum Apocalypse. “Ik heb zelfs ooit een carnavalsliedje voor De Stee geschreven. Lang geleden. Maar nog steeds loop ik met een grote glimlach door die stad.”
Muziek als uitlaatklep
Hij is muzikant in hart en nieren. “Mijn moeder, Moe van Mil, was een bekende artieste in IJsselstein”, vertelt hij. “Zelf heb ik in top 40-bands gespeeld. Door heel Nederland en in Duitsland.” Tien jaar geleden bracht hij een eigen cd uit, met hulp van producer Evert Abbing. “Het is niet echt aangeslagen, maar dat lag niet aan mijn inzet”, zegt hij met een knipoog.
Verlies
Muziek betekent veel voor Toon, meer dan alleen plezier. “Als mij iets overkomt, moet ik dat kwijt in muziek. Anders ontplof ik.” Hij noemt het verlies van zijn dochter Annemarie. “Daar heb ik een nummer over geschreven. Zonder muziek had dat me gesmoord.”
Testament van mijn jeugd
Het lied is een muzikale reis door zijn jeugd. “Het begon met een herinnering aan stoepranden. Dat spel zie je bijna niet meer.” Al snel volgden meer beelden: polderen met rubberlaarzen, zoeken naar kievietseieren, het gezin met tien kinderen bij zangvereniging Amicitia. “Als wij er niet waren, kon er niet gerepeteerd worden”, lacht hij.
Hoewel het lied slechts drie minuten duurt, zit het boordevol details. “Ik heb echt moeten schrappen. Maar ik wilde mijn enthousiasme vangen. Dit lied is misschien wel mijn testament van mijn jeugd.”
Geen plannen, wel passie
Op de vraag of er meer liedjes over IJsselstein volgen, blijft Toon nuchter. “Ik kan niet op commando schrijven. Er moet wel iets gebeuren. Dan komt er misschien inspiratie.” Intussen werkt hij aan een fotoboek over de stad. “Ik vind het gewoon heerlijk om weer regelmatig terug te zijn.” De radiomakers noemen hem grappend de ‘onofficiële stadstroubadour van IJsselstein’. Toon lacht. “Dat mag je best zeggen, ja.”
‘De tijd keert nooit weerom’
Wie zijn muziek wil horen, vindt Van Mil op Spotify. Zijn nummer over IJsselstein ‘De tijd keert nooit weerom’ staat daar inmiddels ook op.
Het radio-interview met Ruben Driessen en Jan Geschiere is hier terug te luisteren (ca. minuut 14.00).
Foto: Toon van Mil
